اثربخشی درمان گروهی پذیرش و تعهد (act) بر اختلال استرس پس آسیبی (ptsd)، سبک مقابلهای و خودکارآمدی در دختران مبتلا به سوگ نابهنجار

مقدمه: درمان ptsd از چالش انگیزترین موضوعات بالینی و بهداشت روانی است. با توجه به هزینه های متعدد ناشی از آن، بازبینی پیشینۀ تحقیقی برای دستیابی به سودمند ترین گزینه های درمانی ضروری به نظر می رسد. لذا، هدف این پژوهش بررسی اثربخشی درمان گروهی پذیرش و تعهد بر ptsd، سبک مقابله ای و خود کارآمدی در دختران مبتلا به سوگ نابهنجار بود. روش: تحقیق از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه گواه است. جامعۀ آماری شامل کلیۀ دختران داغدیده تحت سرپرستی بهزیستی کرمانشاه در 1394 بود، که براساس معیارهای ورود به پژوهش، معیارهای تشخیصی dsm-v و پرسش نامه های تأثیر حوادث کودکان، سوگ کودکان، سبک های مقابله ای و خودکارآمدی ارزیابی و نمرات مقیاس ها به عنوان خط پایه تعیین شد. افرادی که دارای بالاترین نمرات بودند با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی به گروه های آزمایش و گواه (12=2n=1n) تقسیم شدند. گروه آزمایشی 8 جلسه مداخلۀ درمانی هفتگی 120 دقیقه­ای را دریافت نمود اما گروه گواه مداخله ای دریافت نکرد. اطلاعات به دست آمده با 19-spss و با روش های آمار توصیفی و تحلیل کوواریانس چند متغیری تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: نتایج پژوهش نشان دادکه تفاوت معناداری بین گروه های آزمایش و گواه در نمرات کلی ptsd، مؤلفه های افکار مزاحم و اجتناب، و خودکارآمدی وجود دارد (05/0>p). همچنین، در سبک های مقابله ای مسأله مدار(t) و اجتنابی(a) تفاوت معناداری بین گروه ها مشاهده گردید (05/0>p) اما این تفاوت در مقابله هیجان مدار(e) معنادار نبود (05/0<p). نتیجه گیری: یافته های پژوهش حاکی از کارایی این شیوۀ نوظهور درمان شناختی-رفتاری است که به نظر می رسد به علت تلفیق تکنیک های شرقی در آن، برای بیماران ایرانی مناسب تر است.